Η ζωή είναι ένας κύκλος , που ξεκινά από την φυσική ανυπαρξία για να καταλήξει και πάλι πίσω σε αυτήν . Ο Καζαντζάκης στην Ασκητική λέει «Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο. Καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο. Το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή. Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή. Ταυτόχρονα με το ξεκίνημα κι …
«Θα πενθώ για πάντα, μ΄ακούς;» – Ή μήπως όχι; Η διεργασία του πένθους Read More »
Τό γήρασμα τοῦ σώματος καί τῆς μορφῆς μουεἶναι πληγή ἀπό φρικτό μαχαῖρι.Δέν ἔχω ἐγκαρτέρησι καμιά.Εἰς σέ προστρέχω Τέχνη τῆς Ποιήσεως,πού κάπως ξέρεις ἀπό φάρμακα·νάρκης τοῦ ἄλγους δοκιμές,1 ἐν Φαντασίᾳ καί Λόγῳ.2 Εἶναι πληγή ἀπό φρικτό μαχαίρι. —Τά φάρμακά σου φέρε Τέχνη τῆς Ποιήσεως,πού κάμνουνε — γιά λίγο — νά μή νοιώθεται ἡ πληγή. Κωνσταντίνος Καβάφης ( …
Κωνσταντίνος Καβάφης «Μελαγχολία τοῦ Ἰάσωνος Κλεάνδρου ποιητοῦ ἐν Κομμαγηνῇ· 595 μ.Χ.» Read More »
Ὁ ἔρωτας,ὄνομα οὐσιαστικόν,πολὺ οὐσιαστικόν,ἑνικοῦ ἀριθμοῦ,γένους οὔτε θηλυκοῦ, οὔτε ἀρσενικοῦ,γένους ἀνυπεράσπιστου.Πληθυντικὸς ἀριθμὸςοἱ ἀνυπεράσπιστοι ἔρωτες. Ὁ φόβος,ὄνομα οὐσιαστικὸνστὴν ἀρχὴ ἑνικὸς ἀριθμὸςκαὶ μετὰ πληθυντικὸςοἱ φόβοι.Οἱ φόβοιγιὰ ὅλα ἀπὸ δῶ καὶ πέρα. Ἡ μνήμη,κύριο ὄνομα τῶν θλίψεων,ἑνικοῦ ἀριθμοῦμόνον ἑνικοῦ ἀριθμοῦκαὶ ἄκλιτη.Ἡ μνήμη, ἡ μνήμη, ἡ μνήμη. Ἡ νύχτα,Ὄνομα οὐσιαστικόν,Γένους θηλυκοῦ,Ἑνικὸς ἀριθμός.Πληθυντικὸς ἀριθμὸςΟἱ νύχτες.Οἱ νύχτες ἀπὸ δῶ καὶ πέρα. Κική …
Αν ενώσεις το βροχόνερο με το δάκρυ σουτο γέλιο σου με τον ήλιοτο σίφουνα, τον αγέρα με την ξεσηκωμένη αγανάκτησή σου. Αν κλάψεις για τα παιδάκια με τις ρόδινες ανταύγειεςτου δειλινού στο πρόσωπο, που πλαγιάζουνμε τα χεριά αδειανά, με τα πόδια γυμνάθα βρεις τη μοναξιά σου. Αν σκύψεις στους συνανθρώπους σουμες στα αδιάφορα μάτια τους …
Είναι κι αυτός ένας ειρμός της σκέψης ένας τρόπος ν’ αρχίσεις να μιλάς για πράγματα που ομολογείς δύσκολα, σε ώρες όπου δε βαστάς σε φίλο που ξέφυγε κρυφά και φέρνει μαντάτα από το σπίτι κι από τους συντρόφους, και βιάζεσαι ν’ ανοίξεις την καρδιά σου μη σε προλάβει η ξενιτιά και τον αλλάξει. Ερχόμαστε απ’ …
« Γυμνὸ σῶμα » Εἶπε:ψηφίζω τὸ γαλάζιο.Ἐγὼ τὸ κόκκινο.Κι ἐγώ. Τὸ σῶμα σου ὡραῖοΤὸ σῶμα σου ἀπέραντο.Χάθηκα στὸ ἀπέραντο. Διαστολὴ τῆς νύχτας.Διαστολὴ τοῦ σώματος.Συστολὴ τῆς ψυχῆς. Ὅσο ἀπομακρύνεσαιΣὲ πλησιάζω. Ἕνα ἄστροἔκαψε τὸ σπίτι μου. Οἱ νύχτες μὲ στενεύουνστὴν ἀπουσία σου.Σὲ ἀναπνέω. Ἡ γλῶσσα μου στὸ στόμα σουἡ γλῶσσα σου στὸ στόμα μου-σκοτεινὸ δάσος.Οἱ ξυλοκόποι χάθηκανκαὶ …
Έρωτας νυν και αείΈρωτας η μεταλαβιά της ζωής.Έρωτας το πρώτο κορμί που γρυλίζοντας έσκαψε το χώμα, κι έρωτας του νου τα μπόλια, όσα καθείς δανείστηκε κι όσα μονάχος του κεντρώθηκε. Έρωτας– Η λόγχη του ήλιου– Η αγκαλιά της γης– Η βροχή στις πληγές των βράχων– Ο αντίλαλος των γκρεμών– Το σχισμένο πουκάμισο της ομίχλης– Η …
Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπειαΥπάρχουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και απ’ αυτή την αγαλματώδη παρουσία του περασμένου έπουςΣκοπός της ζωής μας είναι η αγάπηΣκοπός της ζωής μας είναι η ατελεύτητη μάζα μαςΣκοπός της ζωής μας είναι η λυσιτελής παραδοχή της ζωής μαςΤης κάθε μας ευχής εν παντί τόπω εις πάσαν στιγμήν εις κάθε …
«Τραγούδι» Το βάρος του κόσμουείναι η αγάπηΥπό το άχθοςτης μοναξιάς,υπό το άχθοςτης δυστυχίας το βάρος,το βάρος που κουβαλούμεείν’ η αγάπη Ποιος θα τ’ αρνηθεί;Στα όνειρ’αγγίζειτο κορμί,στη σκέψηχτίζειένα θαύμα,στη φαντασίατυραγνιέταιώσπου να γεννηθείστ’ ανθρώπινα τα μέτρα— κοιτάζει έξω απ’ την καρδιάφλεγόμενη από αγνότητα—γιατί το άχθος της ζωήςείν’ η αγάπη,μα το βάρος κουβαλούμ’εξαντλημένοικι έτσι πρέπει ν’ αναπαυτούμεστης αγάπης …
Μητέρα είναι εκείνη η φιγούρα , του πιο «κοντινού Άλλου» που ξέρει να απαντήσει στην έκκληση για ζωή λέει ο Φρόιντ . Μητέρα είναι το όνομα του Άλλου που απλώνει το γυμνό χέρι να κρατήσει αυτή τη ζωή που έρχεται στον κόσμο , η αγκαλιά που θα χωρέσει μια ψυχή και μέσα στην ψυχή ένα …
«Μητέρα νεκρή , γέννημα δίχως αγάπη» – Το Σύμπλεγμα της Νεκρής μητέρας Read More »
